WYRUSZYŁA PIELGRZYMKA NA JASNĄ GÓRĘ
przed 30. Jubileuszową, Pieszą Pielgrzymką Łomżyńską na Jasną Górę
oraz na rozpoczynające się wakacje pod hasłem:
„Wierzę w Syna Bożego”.
Siostry i Bracia w Chrystusie, Kochana Młodzieży!
1. Rok szkolny i katechetyczny dobiega końca, rozpoczynają się wakacje. Dla wielu będzie to czas zasłużonego odpoczynku, urlopów, wyjazdów, poznawania nowych pięknych miejsc, dla innych, szczególnie dla rolników, okres ciężkiej pracy na polach, łąkach i w ogrodach. Piękno letniej przyrody, zieleń lasów, bogactwo i zapach kwiatów, łany pokryte zbożami, skłaniają nas szczególnie w tym czasie do wdzięczności Stwórcy za otaczający nas świat: „Wszystkie Pańskie dzieła, błogosławcie Pana, chwalcie i wywyższajcie Go na wieki!” (Dn 3,57).
Z ogromną wdzięcznością ogarniamy myślą i sercem kończący się rok pracy dydaktycznej i katechetycznej. Dziękujemy Bogu zwłaszcza za tych, którzy w tę pracę byli szczególnie zaangażowani. Myślę o nauczycielach i wychowawcach, a szczególnie o katechetach: kapłanach, siostrach zakonnych i katechetach świeckich.
Dziękuję za ich trud i poświęcenie w przekazywaniu wiedzy a szczególnie za głoszenie młodym ludziom Ewangelii i budowanie wspólnoty Kościoła. Dziękuję także rodzicom, duszpasterzom, środowiskom parafialnym, grupom młodzieżowym, tym wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób przyczynili się do pomnażania dobra w sercach młodych ludzi.
2. Czas wakacji to czas błogosławiony; to Boży dar, który trzeba wykorzystać i przeżyć jak najlepiej. Trzeba zrobić wszystko aby go nie zmarnować, lecz sprawić, że będzie to czas mądrego odpoczynku i wzrastania „w mądrości u Boga i u ludzi” (por. Łk 2,52). Trzeba szukać tego, co pogłębia naszą relację z Bogiem i ubogaca nasze człowieczeństwo. Taką piękną formą przeżywania wakacji jest z pewnością pielgrzymka na Jasną Górę.
Pisząc ten list pragnę zaprosić was, Siostry i Bracia, młodzi i starsi, na pielgrzymi szlak, zachęcam was do przeżycia rekolekcji w drodze.
Tegoroczna 30. Piesza Pielgrzymka Łomżyńska na Jasną Górę jest szczególna, bo jest to, Pielgrzymka Jubileuszowa, która pójdzie do Matki Bożej pod hasłem: „WIERZĘ W SYNA BOŻEGO”. Tak, to już 30.Pielgrzymka! Z sercem pełnym radości dziękujemy Bogu za to piękne, Boże dzieło, które w tych latach się dokonało.
Początki łomżyńskiego pielgrzymowania sięgają roku 1984, kiedy to pielgrzymka z Łomży przejęła tradycje wędrujących wcześniej grup łomżyńskich z tzw. warszawskimi „17”. Organizacja nowej pielgrzymki była bardzo trudna, zwłaszcza ze względu na trudności ze strony władz państwowych, które, nie mogąc formalnie odmówić zezwolenia na organizację pielgrzymki, odwlekały jego wydanie. Jednak pomimo tych trudność, przy zaangażowaniu wielu ludzi dobrej woli 1 sierpnia 1984 roku po raz pierwszy wyruszyła z Łomży pielgrzymka na Jasną Górę, licząca około tysiąca pielgrzymów, podzielonych na trzy grupy. Dziękujemy Bogu za każdego pielgrzyma, za wszystkich organizatorów, kapłanów, przewodników i ludzi, którzy przez wszystkie te lata, na różnych szczeblach, własnym zaangażowaniem i poświęceniem umożliwili realizację tego wielkiego dzieła.
3. W zrozumieniu wartości pielgrzymki dla życia duchowego pomaga nam Pismo św., które ukazując różne aspekty relacji człowieka do Boga, podkreśla również praktykę pielgrzymek, znanych już w czasach Patriarchów, począwszy od Abrahama, do którego Bóg powiedział: „Wyjdź z twojej ziemi rodzinnej i z domu twego ojca do kraju, który ci ukażę” (Rdz 12,1). Można powiedzieć, że wielka pielgrzymka, czyli wędrówka z niewoli egipskiej do Ziemi Obiecanej leży u samych podstaw swego istnienia całego Narodu Wybranego. Począwszy od od zbudowania świątyni Salomona i umieszczenia w niej Arki Przymierza (por. 1 Krl 5-8) najważniejszym celem pielgrzymek pobożnych Żydów stała się świątynia jerozolimska, której odwiedzenie było źródłem wszelkich błogosławieństw.
W Piśmie Świętym pielgrzymka do świątyni Pana jest szczególnym znakiem wiary. Pobożny Izraelita z ogromnym entuzjazmem i radością spieszył do Jerozolimy, gdzie przeżywał radość ze spotkania z Bogiem. Podczas drogi pielgrzymi śpiewali psalmy, rozmawiali, pomagali sobie w trudzie wędrowania, tworzyli wspólnotę ludzi wiary. Pośród Psalmów znajduje się ich specjalna grupa zwana psalmami stopni albo psalmami wstępowań (od Ps 120 do Ps 134), które były przeznaczone do śpiewania podczas pielgrzymowania. Jest to swoisty „biblijny śpiewnik pielgrzymkowy”, który wyraża uczucia pielgrzymów, ich modlitwę, przywiązanie do domu Pańskiego, do Miasta Świętego, ich wiarę, uwielbienie, radość i poczucie tworzenia wspólnoty ludu Bożego. Oto słowa jednego z nich: „Uradowałem się, gdy mi powiedziano, pójdziemy do domu Pana. Już stoją nasze stopy w twych bramach, o Jeruzalem!” (Ps 122, 1-2). Tworzenie wspólnoty, wzrastanie w wierze i prośba o błogosławieństwo Boże, były głównym celem pielgrzymowania.
W Izraelu owo pielgrzymowanie było nie tylko pobożną praktyką, ale często religijnym obowiązkiem. Za czasów Jezusa każdy pobożny Żyd miał pielgrzymować do Świętego Miasta trzy razy w roku (w Święto Przaśników, Święto Tygodni, Święto Namiotów, por. Wj 23,14-17).
Do Jerozolimy pielgrzymował także Jezus. Ewangelista Łukasz wspomina, że Jezus, mając dwanaście lat, wraz z Józefem i Maryją, pielgrzymował do Jerozolimy (por. Łk 2,41-50), będąc posłusznym Prawu. Szczególnie w Ewangelii według św. Jana znajdujemy świadectwa, że Jezus, podczas swego ziemskiego życia, „wstępował" do Jerozolimy wiele razy, pielgrzymując na różne święta (por. J 2,13; 5,1; 7,2.10; 11,55). Wszyscy Ewangeliści opisują ostatnią pielgrzymkę Jezusa do Jerozolimy na święto Paschy, podczas którego dokonała się Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie (por. Mt 21-28; Mk 11-16; Łk 19-24; J 12-20).
4. Również chrześcijanie pielgrzymowali do Ziemi Świętej, sanktuariów maryjnych i miejsc kultu świętych aby czerpać w nich duchową moc i przeżywać wspólnotowy wymiar wiary. Sobór Watykański II, podkreśla, że cały Kościół jest pielgrzymującą wspólnotą ludu Bożego (KK 68). Pielgrzymka jest obrazem całego życia ludzkiego, które jest nieustanna drogą ku Bogu. Na tej drodze człowiek nie jest sam. Sobór podkreśla wspólnotowy wymiar pielgrzymowania. Człowiek nie idzie do Boga w pojedynkę, lecz we wspólnocie i nie inaczej, ale właśnie we wspólnocie będzie kiedyś dzielił radość przebywania z Bogiem.
W Nowym Testamencie wszyscy chrześcijanie nazwani są pielgrzymami zdążającymi pod przewodnictwem Chrystusa do prawdziwej ojczyzny, do niebieskiego Jeruzalem. Św. Piotr Apostoł wzywa wierzących w Chrystusa, aby w bojaźni przed Bogiem spędzali czas swojego pobytu na obczyźnie, i aby pamiętali, że są obcymi i przybyszami na tej ziemi, w porównaniu z niebem (por. 1P 1,1.17; 2,11; por. także Hbr 2, 10; 12,2). Całe życie chrześcijanina przybiera więc charakter prawdziwej pielgrzymki religijnej.
5. Tegoroczna Pielgrzymka jest szczególnym dziękczynieniem za kanonizację Ojca Świętego Jana Pawła II, który tak często pielgrzymował do Jasnogórskiego Sanktuarium i podkreślał, że jest to „Sanktuarium Narodu, konfesjonał i ołtarz (...) miejsce duchowej przemiany i odnowy życia Polaków (Jasna Góra, 4 czerwca 1997), miejsce święte, do którego się przychodzi „aby czuć jak bije serce Narodu w Sercu jego Matki i Królowej” (Jasna Góra, 4 czerwca 1979). To w tym miejscu święty Jan Paweł II prosił żarliwie Matkę Bożą: „Bądź z nami, bądź z nami w każdy czas! Przoduj w naszym pielgrzymowaniu! (…) Prowadź nas Twoją heroiczną wiarą! Niech nie ustajemy w drodze! Tak jak nie ustają w drodze jasnogórscy pielgrzymi, mimo że czasem są bardzo zmęczeni i nogi mają obolałe. Prowadź wszystkich, którzy tu przychodzą, a także tych, co nie przychodzą. Tych, którzy nie mają wiary (…). Prowadź nas, Ty, która jesteś pierwszą wśród wszystkich wierzących – prowadź Lud Boży na tej polskiej ziemi w pielgrzymce wiary i nadziei” (Jasna Góra, 12 czerwca 1987).
U stóp Maryi składamy Bogu dziękczynienie za Jana Pawła II, świętego naszych czasów, dziękując Bogu za jego życie, za jego nauczanie, za jego świadectwo. W przeddzień kanonizacji, Ojciec św. Franciszek w orędziu do Polaków, powiedział: „Dziękuję narodowi polskiemu i Kościołowi w Polsce za dar Jana Pawła II. Wszyscy zostaliśmy ubogaceni tym darem. Jan Paweł II nadal nas inspiruje. Natchnieniem są dla nas jego słowa, pisma, jego gesty, jego styl posługi. Inspiruje nas jego cierpienie przeżywane z heroiczną nadzieją. Inspiruje nas jego całkowite powierzenie się Chrystusowi, Odkupicielowi człowieka i Matce Bożej” (Orędzie do Polaków, Rzym 25 kwietnia 2014).
6. Jak już wspomniałem, tegoroczna Piesza Pielgrzymka Łomżyńska pójdzie na Jasną Górę pod hasłem: „Wierzę w Syna Bożego”. Wiara w Jezusa Chrystusa zbawia nas i daje nam prawdziwe życie, „ponieważ to w Nim życie otwiera się radykalnie na uprzedzającą nas Miłość i przemienia nas od wewnątrz, działa w nas i z nami” (Lumen Fidei, 20). Św. Paweł w Liście do Rzymian zapewnia nas: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych - osiągniesz zbawienie” (Rz 10,9).
Podczas tegorocznej pielgrzymki pragniemy odnowić naszą wiarę i wyznać z nowym zapałem powiedzieć Jezusowi, jak ewangeliczna Marta: „Ja mocno wierzę, żeś Ty jest Mesjasz, Syn Boży, który miał przyjść na świat” (J 11,27). Pragniemy zawierzyć Jezusowi, Jego zbawczej mocy, całe nasze życie i pozwolić mu się prowadzić. Ojciec Święty Benedykt XVI w homilii inauguracyjnej swego pontyfikatu przypomniał nam tę wspaniała, pocieszającą prawdę, że: „Ten kto wierzy, nigdy nie jest sam - ani w życiu, ani w śmierci” (Benedykt XVI, Rzym 24 kwietnia 2005). To wiara w Jezusa Chrystusa, Syna Bożego napełnia nasze życie światłem, które oświeca całe nasze życie, jego początek i koniec, i je przemienia.
7. Wszystkich, którzy mogą podjąć pątniczy trud pielgrzymki serdecznie zachęcam do wzięcia w niej udziału, a tych którzy nie mogą wyruszyć na pielgrzymi szlak, bo nie pozwalają im na to obowiązki rodzinne, zdrowie lub praca proszę, by włączyli się, już tradycyjnie, do wspólnoty duchowych pielgrzymów przez uczestnictwo w Grupie Białej.
Niech łaska i pokój oraz moje pasterskie błogosławieństwo towarzyszą Organizatorom, Dobroczyńcom i Pielgrzymom 30. Pieszej Pielgrzymki Łomżyńskiej na Jasną Górę oraz Pielgrzymom Duchowym Grupy Białej, którzy wraz ze swoimi Duszpasterzami będą spotykać się, w całej diecezji, na modlitwie apelowej.
Łomża, dnia 20 czerwca 2014 r.
Wasz Biskup Janusz