św. Juda Tadeusz
Obaj Apostołowie mieli pecha. Juda nosił to samo imię co zdrajca Judasz. W języku polskim rozróżniamy te imiona za pomocą końcówki „-sz”, ale w oryginale tej różnicy nie ma. Pewnie dlatego Juda występuje w spisach Apostołów także pod drugim imieniem – Tadeusz (tzn. odważny). Szymon z kolei nosił to samo imię co najważniejszy z Apostołów. Jego imię funkcjonuje z przydomkiem Kananejczyk lub Zelota, czyli gorliwy.
Nie znamy szczegółów ich życia. Znamy właściwie tylko ich imiona, które pojawiają się na listach Apostołów (Mt 10,2; Mk 3,16–19; Łk 6,14–16, Dz 1,13). Juda, o którym Ewangelista zaznacza „ale nie Iskariota”, wypowiada w Ewangelii Janowej jedno zdanie. I to wszystko. Bibliści wątpią, czy List św. Judy wchodzący w skład Nowego Testamentu jest autorstwa Judy Apostoła.
Oczywiście tradycja przychodzi z pomocą tej anonimowości, dopowiada ich historię. Według średniowiecznych przekazów, Szymon umarł męczeńsko przecięty na pół piłą. Dzieje Judy Tadeusza łączą się z piękną legendą o Abgarze, królu Edessy (dzisiejsza Urfa w Turcji). Ów król, chory na trąd, miał napisać list do Pana Jezusa z prośbą o uzdrowienie. W odpowiedzi otrzymał list napisany przez samego Jezusa oraz wizerunek Zbawiciela odciśnięty na płótnie. Te niezwykłe dary miał dostarczyć właśnie apostoł Juda, który głosił królowi Ewangelię i udzielił mu chrztu. W ikonografii przedstawiany jest nieraz z wizerunkiem twarzy Jezusa.
Judę Tadeusza wzywa się jako patrona spraw beznadziejnych. Dlaczego właśnie jego? Nie bardzo wiadomo. Ale spraw po ludzku beznadziejnych nie brakuje. Więc dobrze, że jest patron tych mrocznych chwil. Juda, trzymający w ręku odbicie twarzy Jezusowej, daje jasną wskazówkę: w ciemności szukaj oblicza Pańskiego – umęczonego, ale i chwalebnego. W Nim nadzieja w beznadziei.
Juda i Szymon pozostali apostołami drugiej linii. Niełatwa to rzecz pozostać gorliwym i odważnym bez rozgłosu, w cieniu innych. Tworzyć wspólnotę bez pretensji do tytułów, na swoją miarę, stosownie do swoich możliwości. Godzić się, że będą mnie nawet mylili z innymi – tymi wybitniejszymi albo, co gorsza, ze zdrajcami. Robić swoje, czerpiąc siłę z tego, że jestem jednym z... Nie lada sztuka.
ks. Tomasz Jaklewicz
Litania do św. Judy Tadeusza
Kyrie eleison.
Chryste eleison. Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas.
Chryste, wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże
Duchu Święty, Boże
Święta Trójco, jedyny Boże
Św. Maryjo, módl się za nami
Św. Boża Rodzicielko
Królowo Apostołów
Św. Judo Tadeuszu
Św. Judo, chwalebny Apostole
Św. Judo, gorliwy wyznawco
Św. Judo, prawdziwy przyjacielu Chrystusa
Św. Judo, wierny sługo Boży
Św. Judo, na opowiadanie Ewangelii powołany
Św. Judo, niezmordowany głosicielu słowa Bożego
Św. Judo, miłość Bożą w duszach ludzkich rozniecający
Św. Judo, w obronie wiary św. śmiało występujący
Św. Judo, przykładem życia chrześcijańskiego będący
Św. Judo, prześladowanie dla wiary św. cierpiący
Św. Judo, krwią swoją wiarę św. stwierdzający
Św. Judo, szczególny Patronie w sprawach trudnych i beznadziejnych
Św. Judo, Orędowniku możny
Abyśmy z grzechów naszych powstali
Abyśmy szczerze pokutowali
Abyśmy w służbie Bożej gorliwymi byli
Abyśmy w cnocie postępowali
Abyśmy w jedności i zgodzie żyli
Abyśmy w wierze niezachwianie trwali
Abyśmy nigdy zwątpieniu nie ulegli
Abyśmy nigdy w rozpacz nie wpadli
Abyśmy błądzących na drogę prawdziwą sprowadzali
Abyśmy sami od jedności Kościoła katolickiego nie odstąpili
Abyśmy od wszelkich niebezpieczeństw duchowych uwolnieni byli
Abyśmy po przejściu życia doczesnego z Tobą się połączyli
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami
Módlmy się: Boże, któryś nas przez św. Judę Apostoła do poznania Imienia swego doprowadzić raczył, spraw, prosimy Cię, abyśmy, oddając Mu należną cześć, coraz bardziej postępowali w cnocie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.