
Biel ukryta w monstrancji. Hostia, która nie krzyczy, nie zwraca na siebie uwagi. Bóg, którego można wyrzucić, podeptać. Pan, który w milczeniu przemienia ludzkie życie.
W każdym mieście każdego dnia adorowany jest Bóg. W przeróżny sposób – w ciszy i w śpiewie, przez ludzi w różnym wieku, przez pojedyncze osoby i wspólnoty.
Ten Bóg, który wydaje się nam nieobecny, jest tak blisko, jak to tylko możliwe – na wyciągniecie ręki. Nie można tego zrozumieć.
Czy w dzisiejszym, zabieganym świecie potrafimy zatrzymać się na modlitwie adoracyjnej? Czy łatwo przychodzi nam odizolować się od wszystkiego, a otworzyć się na ciszę?
Dla Jana Pawła II, którego całe życie przeniknięte było głębokim zjednoczeniem z Bogiem na modlitwie, najważniejsze miejsce zajmowała Eucharystia, a także związana z nią adoracja Najświętszego Sakramentu. Papież uważał, że: "Wśród różnych praktyk pobożnych adoracja Jezusa sakramentalnego jest pierwsza po sakramentach, najbardziej miła Bogu i najbardziej pożyteczna dla nas". "Eucharystia jest nieocenionym skarbem: nie tylko jej sprawowanie, lecz także jej adoracja poza Mszą św. pozwala zaczerpnąć z samego źródła łaski." (Ecclesia de Eucharistia)
Zapraszamy na nabożeństwo czterdziestogodzinne 1 – 3 stycznia
1 stycznia - Msze św:7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 16.30, 18.00
2 i 3 stycznia - Msze św: 6.30, 10.00, 16.30, 18.00.